بهشت

تمام تلاشم را می کنم،

که ادم خوبی باشم.

همه ی سعیم را می کنم،

که به بهشت بروم.

تا مطمئن باشم

دیگر هرگز با تــو رو به رو نخواهم شد!

بــــــرو بــــه جهنــــــم!

11 تیر 94

پی نوشت 1 : خوشبختانه متن فوق ذوقی است نه واقعی!

پی نوشت 2 : دوستان بلاگفایی که نگران آرشیو خود هستند با دیدن این عکس و این عکس و این عکس و به راحتی می توانند آرشیو خود را پیدا کنند.( حتی پست‌هایی که حذف شده بودند!)

با تشکر از ایشان که در واقع من از ایشان یاد گرفتم. منتهی فکر کردم که آموزش ساده تر بهتر است و برای همین دوباره من هم آموزش دادم :)

قهوه ای سوخته

چشم تو
از آن ساقی زرنگ‌ها ست!
که خودش خمار است
و مرا نشئه می کند!

10 تیر 94

پی نوشت1: بنده شخصا نه با کسی دعوا و نه از کسی توقع زیادی دارم. برای همین هم بابت اتفاقی که برای بلاگفا افتاد اظهار تاسف و همدردی می‌کنم و هم بابت سالها میزبانی این سایت محترم و خوب از من و نوشته‌هایم ازشان ممنونم. گناه که نکرده‌اند. مشکل برای هر کسی پیش می‌آید.  به هر حال آنجا هم محاسن و معایبی داشت. پس ضمن تشکر و قدر دانی از بلاگفا، فعلا همینجا و توی بیان راحت‌ترم. آن وبلاگم (که نصفه نیمه برگشته و با قالبی قدیمی...) را هم دوست دارم و هر بار اینجا را به روز کنم آنجا هم یک ندایی به دوستان بلاگفایی میدهم. البته نمیشود لینک اینجا را آنجا گذاشت ( یا اگر قلق خاصی دارد من بلد نیستم) ! و مجبور شدم از آدرس اینجا عکس بگیرم و بگذارم!

بعدا نوشت: برای این که بتوانید لینک وبلاگ بیان را توی بلاگفا ثبت کنید وارد سایت http://goo.gl  شوید (دقت کنید که هیچ گونه دات کام و ... ندارد!) و در کادری که باز می شود آدرس وبلاگ یا پستی که می خواهید لینک دهید را بنویسید و دکمه shorten URL را بزنید تا لینک مورد نظر ساخته شود.

پی نوشت2: دوستان داستان ها را ساده تر بنویسید. شبیه داستان‌های جمال زاده یا جلال آل احمد. زیاد درگیر ادبی نوشتن نشویم بهتر است. خواننده خواننده ی عام است و باید سعی کنیم همذات پنداری راحت صورت بپذیرد:)

آبی

 وقتی گفتی چه غرور زیبایی داری هنوز نمی شناختمت، نمی دانستم آن چشم های آبی، چقدر دریاست! و نفهمیدم باید به دنبال تخته پاره ای باشم تا به آن بزنم و غرورم از چشم زخم چشمان شورت در امان باشد و در عمق بی انتهایش غرق نشود... آری چشمانت آبی و شور و عمیق بود، مثل دریا ! غرورم تسلیم شد و قلبم دریا زده...

و حالا تو رفته ای و کویری ترین داغ را به دلم گذاشته ای...

 

سُر می خورَد از دست تو، هرچند محکم...

می گیری آن دستِ به خون آغشته اش را

من را میان اشک هایت جستجو کن ؛

می آوَرَد دریا به ساحل کُشته اش را !

 

۱۸ آذر ۹۳

 

پی نوشت: این برچسب "دزدی از خودم" مربوط به مواقعی است که نوشته های قبلی خودم را دوباره میگذارم. اگر تکراری بودند ببخشید دیگر:)

انصاف

یکی از قالب های شعری مورد علاقه ی من سه گانی است. این هم آخرین سه گانی بنده:


از آن نگاه آتشین
سهم من است بیش از این
ویلٌ لِلمُطَفِّفین! *

16 خرداد 94



* "وای بر کم فروشان" / آیه 1 سوره ی مطففین

اما حریف نمی شود!

این یکی از اولین شعرهایم است، وقتی پیش دانشگاهی بودم. می دانم از نظر وزنی کمی اشکال دارد اما شما به موزون بودن خودتان ببخشید!
( راستی از این پست که گذشت، اما از این به بعد سعی می کنم پست های عکس دار را اینجاز زودتر از اینستاگرام بگذارم تا تقدس وبلاگی از بین نرود!)

عیدتان هم مبارک :)

جای زخم این پرچم آزارم می دهد

کوهنورد

 

من یک کوه بودم؛

با قله ای از غرور و تنهایی.

کوهنورد ها

        فقط می خواهند ببینند می توانند یا نه؟

متأسفانه تو یک کوهنورد بودی.

و متأسفانه تر این که

            "می توانستی"

فتح کردی مرا...

 

قله برای کوهنورد جذاب است.

اما برای مدتی کوتاه...

زود خسته می شود.

      زود سردش می شود.

               زود دلش را میزند!

کار تو دیگر تمام شده.

و "از فراز من"

     چشمت به کوه دیگری افتاده.

تو کوهنوردی

فقط می خواهی ببینی می توانی یا نه؟

برو،

و لطفاً پرچمت را هم با خود ببر.

 

 

 

19 آبان 93

 

___________________

پی نوست1 : ببخشید که تکراری بود! اینجا دوستان جدیدی پیدا کرده ام و این که گاهی پست تکراری از وبلاگ قبلی را بگذارم را توجیه می کند!

پی نوشت 2 : گاهی بعضی کارها شاید از نظر خیلی ها به لحاظ وقت، اقتصاد و انرژی توجیه نداشته باشند، اما نماد های قابل احترامی هستند. مثل این حرکت.

پی نوشت 3 : دوستان بلاگی لطفا این "کد امنیتی" که برای نظر دادن در نظر گرفته شده را بردارید! همین حالا هم ما وبلاگی ها در مقابل سهولت برقراری ارتباط در شبکه های اجتماعی ضعف داریم، دیگر این کد قوز بالای قوز است! برای برداشتن باید به این صورت عمل کنید.

پلک که می زنی سکته می کنم!

چشم های تو ساعت برنارد است
به خواب که می رود
به تماشا می ایستیم من و زمان!

اردی بهشت 94

ای بی خبر از حال من امروز کجایی؟*

چقدر درد کشیده ایم

        همه ی لحظه هایمان را

که "سلامتی"

       برایمان خبر است!

راستی...

چه خبر؟

فروردین 94

* عنوان بیتی از ترانه ای از روزبه بمانی با صدای احسان خواجه امیری است.

باید کاری کنی... باید کاری کنم...

یک شعر کوتاه در قالب سه گانی:

هوای سیاهی موی تو را کرده شب بو...

تو باید که باشی دوباره!

قلم موی من کو؟

اردی بهشت 94