هیچ وقت خودتان را توضیح‌ندهید. مخصوصا این‌مواقع:
وقتی طرف مقابل درمورد شما پیش زمینه ی ذهنی منفی دارد.
وقتی طرف مقابل سودی در نپذیرفتن حرف و حق شما دارد.
و وقتی طرف مقابل، عادل (بخوانید با انصاف، منطقی، یا هر تعریف مشابه دیگر) نباشد.
یا به طور خلاصه وقتی طرف حرف شما را نمی شنود که بداند باید بپذیرد یا خیر. بلکه می شنود تا رد کند!
میدانم توضیح واضحات بود. اما خب دسته بندی کردن باعث می شود در مواقع لزوم راحت تر بدانیم چه‌کنیم. و ضمنا یک یاد آوری بود به خُدُم!
