اسمم داره یادم میره چون تو صدام نمیکنی
پنجشنبه, ۹ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۳:۱۱ ب.ظ
وقتی دیشب میخواستم‌از داخل حمام هم اتاقی ام را صدا کنم که شامپو را که یادم رفته بود به دستم برساند، تازه فهمیدم بعد از چند ماه هم اتاقی بودن اسمش را نمیدانم! از بس که فقط من و او توی اتاقیم و برای‌خطاب‌قرار دادنش و تمایزش از دیگری نیازی به صدا زدن اسمش نبود!
امیدوارم دور و برتان همیشه شلوغ باشد و اسم همدیگر را فراموش نکنید!
پی نوشت: آهنگی را که وسط گوش دادنش با اسپیکر موبایل ناگهان رئیس آمد توی اتاق را میگذارم اینجا تا گوش بدهید و حال من و رئیس در آن لحظه را بفهمید!
سلام. یه خواهش میشه کرد؟ لطفا این لینک ص اصلی وبتون رو بذارید اون گوشه. من عاجز میشم همیشه بابت این :/ :دی
بعدش اینکه چقد خوبه ک از چیزای ب ظاهر ساده همچین برداشتایی میکنید. خیلی خوشم میاد از نوع نگاهتون ب قضایا.
شاید بشه ربطش داد ب این ک وقتی کسی هس سعی نمیکنی درست بشناسیش وقتی میره تازه میفهمی کی بوده. هر چن میشه اینجورم نگاه کرد ک انقد ادما تو هم حل میشن ک دیگه نیازی ب صدا زدن اسم هم ندارن!
ارزوی قشنگی بود :) این ک تو شلوغی هم بشناسی اون طرفو...
عنوان هم شاید یه جور وابستگی و علاقه خاص به کسی. انقدر ک وقتی نباشه نابود میشی یه جورایی... خودت رو از یاد میبری...
4 تا برداشت کردم از کل کلمه هاتون :)))) دشت خیلی خوبی بود :)))) شاید بیشترم شد در ادامه خخخخ
پ.ن: چقد خوب بود این پست اخه ^____^ ب قول یک نفر تو یکی از پستاتون کاش میشد چند تا لایک داد.