دوست داشتم و دارم اون روزها را ..خیلی اسمش را میزارند حماقت ..اما پشبمون نیستم ...

کامنت بی‌ربط به پست:

 خوبی اینترنت ملی(!) اینه که وبلاگ نویسی یکم مثل قبل رونق گرفت!

چرا مثلا توئیت می‌کردید و اینجا نمی‌نوشتید؟

بنده همه‌ی شما عزیزان رو به خاطر این اعمال قبیحتون به شدت محکوم می‌کنم. |:

همون جمله‌ی آخرتون. تک‌خورهای راحت‌طلب. |:

+ می‌گم... یعنی دنیا دلش واسه ما تنگ شده؟!  دنیایی که حتی ”تقریبا“ هم نمی‌دونه ما کجا واقع شدیم و واقعا چه شکلی هستیم و همیشه سانسورمون کرده؟ دلم واسه خودمون سوخت. )):

من هنوز به عنوان بهترین روزای زندگیم ازش یاد می‌کنم، هر چند معتقدم یه جایی زودتر از پایان باید تموم می‌شد.