بیست و هفت سال تمام
پنجشنبه, ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۰۱:۱۳ ق.ظ
چقدر امروز جای خالیات حس میشد. صبح که از خواب بیدار شدم این جمله را با خودم زمزمه کردم که "امروز تولد من است و تو نیستی". و به این فکر کردم که چقدر تناقض دارد این جمله. روزی که تو نباشی تولد نه، مرگ من است. و بعد باز هم خوابم برد. هربار بیدار شدم همینها را مرور کردم و دوباره خوابیدم. دستم به مرگ نه، به خواب که میرسید! تمام امروز را خوابیدم.