دلستون

نگفتنی های از دهان در رفته ی مصطفا
دلستون

نخلستون خونه ی نخلا ؛
دلستون آرامگاه منه.
________________

Home

صفحه اینستاگرام

کانال تلگرام

About

آدرس کوتاه شده برای لینک دادن در بلاگفا :

http://goo.gl/Rql0Wp

.

چالش های رمضان/ ۱ و ۲

چهارشنبه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۵، ۱۰:۲۳ ب.ظ

یک۱: اگر روزه می گیریم وظیفه مان است، بر سر کسی منت نداریم. روزه گرفتن در حقوق و وظایف متقابلمان با اطرافیان تغییری ایجاد نمیکند. حواسمان باشد حق الناس را فدای حق الله نکنیم. هر دو با هم.

دو: اگر نمی خواهید روزه بگیرید، میل خودتان است.اما هیچ آدم عاقلی دیگران را به خاطر تغییر خود خواسته ی ساعات غذا خوردنشان۲ مسخره نمی کند!

 

۱) این که اول نوشته شماره‌میگذارم‌یعنی‌این‌پست ها ادامه‌دار است ان شاء الله.

۲) سو تفاهم نشود‌که روزه فقط همین است! بلکه‌مسخره کنندگان فقط به اینش گیر میدهند نه به جنبه های زیبای دیگرش!


پی نوشت: من نمیدانم این قانون مجازات روزه خوار از کجا آمده، درستش چیست و غلطش چیست و اگر هست چگونه اجرا شدنش صحیح است؟ شما اگر میدانید بگویید :)


نظرات (۱۲)

  • مهدیه عباسیان
  • اندر چالش های ماه رمضانی می شود ساعت ها نوشت!

    هرچند که الان یه مقدار شرایط طوری شده که افرادی که روزه میگیرن مراعت سایر افرادی که روزه نمی گیرند رو می کنن، ولی با مجازات روزه خوار موافق نیستم. به نظرم رعایت کردن به شخصیت هر فرد بستگی داره که با هیچ مجازات و ... درست بشو نیست.
    پاسخ:
    کلا مسائل وقتی که حالت اجتماعی پیدا میکنن پیچیده میشن :)
    سلام آقا مصطفا

    در مورد سوالی که پرسیدید نکته ای به ذهنم رسید:
    یکی از انواع مجازاتی که در فقه داریم، تعزیر است. در مورد این که چه کارهایی قابل تعزیر است، بین علما اختلاف است؛ نظر خیلی ـ طبق برخی روایات و ادله ی دیگر ـ این است که هر گناهی قابل تعزیر است (التعزیر لکل فعل محرم). بر فرض که در مورد روزه خواری دلیل جداگانه ای نداشته باشیم (که احتمال می دهم دلیل خاص هم وجود دارد)، طبق مبنای آن دسته از فقها که هر گناهی را قابل تعزیر می دانند، روزه خواری هم قابل تعزیر خواهد بود.
    البته در مورد تعزیر معمولا گفته می شود که در اصل اجرا شدن یا نشدن آن، و در مقدارش، دست حاکم (که شاید مراد ققاضی باشد) باز است. قاضی می تواند به نسبت شرایط، در موارد گوناگون تصمیمات مختلفی بگیرد. هرچند الآن که حکومت اسلامی تشکیل شده، گمانم نظر برخی علما این است که بنا بر مصالحی (مثل وحدت رویه)، قضات به قانون اتکا کنند و طبق آن حکم صادر نمایند. احتمالا در قوانین مصوب هم در مورد روزه خواری مجازات تعیین شده.
    ببخشید پر حرفی ام را
    پاسخ:
    سوالم بیشتر این بود که درمورد چرایی مجازات و پیامدها و‌نحوه ی اجراش بحث بشه.
    راستی من شنیدم که توی تعزیر، برخلاف حد، امید به اصلاح مجرم شرطه
    ولی من تصمیم گرفته بودم وقتی مدیرم بهم گیر بده بهش بگم ولم کن روزه ام سر افطار دعات نمیکنما:|
    پاسخ:
    مدیری که به روزه گرفتن نیروهاش گیر میده نمیدونه چه اشتباه بزرگی میکنه! ممکنه علاوه بر روزه های‌خودش، توی گناه روزه نگرفتن خیلی های دیگه هم شریک شه!
    کلا باید به عقاید دیگران احترام گذاشت
    پاسخ:
    نه لزوما!
    باید تا جایی که مشکلی‌برامون ایجاد نمیکنه و با قانون سازگار هست درمورد عقاید دیگران سکوت کنیم و دخالت نکنیم. اما احترام؟ بعضی عقاید قابل احترام نیستن :)
    ببخشید؛ شاید از دید یه دانش جوی فقه دیدم سوال شما رو!

    بعید می دونم امید به اصلاح مجرم شرط باشه. مدتی قبل در مورد تعزیر یه تحقیق داشتم؛ چنین چیزی در ذهنم نیست.

    اگه علاقه و وقت باشه، خواستید متن تحقیق رو براتون بفرستم
    پاسخ:
    آره من‌توی حقوق متاسفانه و متاسفانه سر رشته ای ندارم!
    نمیدونم تحقیقتون تا چه حد مفصله و تخصصی! ولی اگه میتونم ازش‌سر در بیارم خیلی هم خوشحال میشم :)
    راستی درمورد اون شرط امید به اصلاح هم اینجا رو‌ببینید:

    http://www.azizpoor.blogfa.com/post-135.aspx

    هرچند میدونم به هرحال قابل استناد نیست این منبع!
    مسئله اینه که خیلی از روزه داران مسئله ی مفید بودن روزه پیش میکشند که فکر نمیکنم حتی کاکتوس هم فکر کنه 12 ساعت آب نخوردن براش مفید باشه ...و این مسئله  و مسائل مشابه زمینه تمسخر ایجاد میکنه

    و در مورد اینکه هیچ آدم عاقلی دیگران به خاطر تغییر ساعت غذا خوردنشون مسخره نمیکنه..سوال اینه که کدوم آدم عاقلی کله ی سحر بیدار میشه معدشو پر از غذا میکنه ؟؟
    البته همه این کارو نمیکنند منظورم اکثریت جامعه ست..که اینم یه حدسه  البته فقط..فکر میکنم معنای روزه این باشه که در یک بیست و چهار ساعت کامل کمتر از بیست و چهار ساعت های معمولی روزهای دیگه از چیز خاصی امساک کنی..

    خیلی چیزها اگه زیر طعنه ی تند تمسخر ها قرار نگیرند بهشون فکر نمیشه مثل همین سنت های اجتماعی و مذهبی...تقریبا همه کسانی که اینجا زندگی میکنند و روزه میگیرند اگه در انگلستان به دنیا می اومدند یکشنبه ها به کلیسا می رفتند و این خودش جای فکر کردن داره .
    پاسخ:
    شما مطمئنی که سالی یه ماه این ۱۲ ساعت (بلکه م بیشتر) آب نخوردن برای بدن مفید نیست؟ اگه مطمئنی اثبات کن.
    البته من بحثی ندارم.آدم باید با فکر یه روش زندگی (یا دین) رو انتخاب کنه و بعد که انتخاب کرد دیگه همه چیزشو قبول کنه. در نتیجه وقتی مسلمون شدی یعنی قرآن رو قبول داری پس هرچی قرآن گفته مفیده. روزه هم همینطور. حالا اگه اصرار داشته باشی با دلایل ملموس مفید بودن دستوری رو‌اثبات کنی (با ابزار محدود) اگه استدلالت زیر سوال رفت دستور رو‌هم زیر سوال میبری و این غلطه.
    ضمنا شما هم اگه افغانستان به دنیا میومدی ممکن بود اعتقاد داشته باشی زن باید روبنده بزنه. پس چیزی که احتمالا خودتون نیستین ( یعنی کسی که با تحقیق کافی و‌جامع عقایدشو‌انتخاب کرده) بقیه رو به خاطر اونطور نبودن زیر سوال نبرین بهتره :)
    منظورم عقایدی هستش که به دیگران آسیبی نمیزنه
    مثلا یکی روزه بگیره یا نگیره برای کسی ضرر نداره که یه عده مسخره میکنن
    پاسخ:
    آره اون که صد در صد
    انگیزه ت چی بود که کامنتمو اشتباه متوجه شدی؟:|
    پاسخ:
    آها به‌کارت گیر بده؟ فک‌کردم به‌روزه‌گرفتنت میگی!
    ببخشید! :)
    سلام
    با اجازه ی آقا مصطفا، و در ادامه پاسخش، در جواب جناب مهدی...

    یک. فهم شما از مفید بودن چیست؟ شما انسان را چه می دانی که احتمال مفید بودن چند ساعت آب و غذا نخوردن برای او را آن قدر پرت می دانی که شایسته ی تمسخر است؟ از حقیقت انسان که بگذریم، حتا شما جسم آدم را چه قدر شناخته ای که این طور با اطمینان می نویسی؟ آیا اگر در زمان دیگری هم می زیستی، مثلا زمانی که سعدی باب قناعت گلستان را نوشت، همین طور می نوشتی یا ایرادی که در آخر نظرتان به روزه دارها گرفته ای، گریبان خودتان را هم گرفته؟ آیا فهم شما از انسان، و از مفید بودن، متاثر از فهم رایج جهان نیست؟

    دو. شما معیار عقل را چه می دانی که می گویی کدام عاقلی سحر معده اش را یر از غذا می کند؟ و آیا تعریف عقل را، از مشهورات زمانه ی غرب زده ات نگرفته ای؟ نه فقط عقل شرقی، حتا عقل افلاطون یونانی هم شاید حرف شما را نپذیرد! و آیا دوباره دچار همان چیزی نشده ای که در پی نسبت دادنش به دین دارهای ایران بودی؟

    سه. این که معمول مردم تحت تاثیر محیط شان اموری را می پذیرند، به نظرم امری است که نمی توان در آن چندان چون و چرا کرد؛ دقیقا مثل کسانی که تحت تاثیر شبهه هایی که در دنیا علیه دین رایج است، آن ها را تکرار می کنند و خودشان را معیار عقل می پندارند. اما این، نه دلیل حق بودن چیزی است که اکثریت به آن پای بند هستند و نه دلیل باطل بوده آن. بلکه حق و باطل بودن دلیل می خواهد. برای فردی که با دلیل، دین را پذیرفته، کاملا عاقلانه است که هر کاری را دین گفته، انجام دهد تا الی الابد، دچار عذاب نشود... ولو عالمی، که آدم را در تن خلاصه کرده اند، او را مسخره کنند.

    شاید اگر بدون ناراحتی، کمی به این پرسش ها فکر کنید، اتفاق هایی بیفتد.

    والسلام
  • همطاف یلنیـــز
  • سلام سلام
    این که از کجا آمده به نظرم فُقَهایِ عالم دین، با در نطر گرفتن شرایط جامعه وضع کردن (البته تاکید می کنم قانون روزه خواری در ملا عام نه روزه خواری صرف) منتهی اینکه چنین سلیقه ای عمل می شود متاسفانه از جدی نگرفتن قانون و عدم نظارت است. شبیه قانون مجازات کشیدن سیگار(مصرف دخانیات) در اماکن عمومی! که هست ولی نیست.
    پاسخ:
    منظورم از «کجا» کجای قرآن و احادیث و‌سنت بود البته
    ممنون :)
  • همطاف یلنیـــز
  • و
    با اجازه گرامی دلستون
    برای مهدی... ،پیشنهاد می دهم مطلب اکسیر جهانی از روزنوشت های دکتر رو بخوانند. کوتاه است ها
    .
    http://boregot.blog.ir/1395/03/16/%D8%A7%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C

    پاسخ:
    بله مطلب خوبیه اتفاقا خونده بودمش :)
    استدلال های قوی تر از این ها لازمه که البته باز هم ممکنه مفید واقع نشن!
    من که اینجا به دنیا اومدم ، با فکر ارثیه های بی معنی پدرانم کنار گذاشتم پس احتمالا در افغانستان هم اونطوری فکر نمیکردم :)

    نکته ی تقابل من و شما دقیقا همونجاست که من فکر میکنم انسان هر زمانی که ایرادی در چیزی دید باید بتونه اونو کنار بگذاره ، اما شما تسلیم شدن در برابر یک چیز کلیو ( چه با یک پیشینه جست و جو چه بدون اون ) پذیرفتید ، به خاطر همین زمانی که نقصی هم در اون ببینید تصور میکنید از علم ناقص خودتونه ، اما به نظر من معیار درست بودن هر چیزی اینه که با تمام واقعیت های موجود همخوانی داشته باشه ( تحقیق همیشه ادامه داره ..نگاه علمی به جای نگاه دینی.. )
    به هرحال چون نگاه شما افراطی نیست ، نقطه ی برخوردی نداریم و همون حرف خودتوم" بحثی نداریم .. "

    اما در جواب دوستمون گمنام باید بگم همونطور که در جامعه ی ما به خاطر اکثریت و جاکمیت مسلمان ها ، با کسانی که روزه نمیگیرند رفتار وحشیانه و غیر انسانی میشه ، اقلیت موجود از هر راهی که به نظرشون درست میاد باید در تلاش برای همراه کردن اکثریت با خودشون باشند.. و شکستن تابو ها گاهی با هجو صورت میگیره..

    + در مورد آب..برای هر فردی با توجه به شرایطش میتونه وضعیت متفاوتی رقم بخوره..برای کسی که در خونه میخوابه احتمالا مشکلی ایجاد نمیشه اما برای کسی که دوست داره یا مجبوره فعالیت شدید جسمی یا ورزش انجام بده قطعا کمبود آب مضره..

    http://www.gomaneh.com/5401/%D8%AA%D8%A7%D8%AB%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87%E2%80%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/


    اما فکر نمیکنم به صورت کلی موضوعی واضح تر از تحت تاثیر گرفتن عملکرد کاری و کاهش راندمان افراد در این ماه باشه.. سستی و رخوت و بی حوصلگی به راحتی میشه در جامعه مشاهده کرد..

    " افزایش بد خلقی و شیوع سردرد، همراه با کمبود خواب و کسالت رایج.."

    http://sciencelife.blog.ir/1395/03/18/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C


    پاسخ:
    کاری با استدلالتون درمورد تمسخر و هجو و اینا ندارم! ولی فکر میکنم یه نکته رو باید بگم و اونم اینه که کسی منکر تأثیر تشنگی بر برخی مواردی که گفتین نشده، بلکه بحث سر بینش ما به انسان، فلسفه ی وجودیش، اهداف و ارزش های اونه. درمورد حیوان یا درخت، بله همه چیز به جسم ربط دا ره و درنتیجه دو دوتا میشه چهار تا و تشنگی بده و گشنگی بده و سیراب بودن خوبه و... اما اینکه انسان چند ساعت تشنگی توی چند روز از سال براش بد باشه... گفتم که بستگی به نوع نگاه داره! :)
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">