اصرار بر جوانگرابی، مثل اصرار بر وزیر زن داشتن در کابینه است! به خودی خود ارزشی ندارد. در آن مورد، دچار یک نوع تبعیض جنسیتی پنهان میشویم که زنان را یک اقلیت در نظر میگیرد که باید نمایندهای در دولت داشته باشد. و این (از وجه تئوری) با شایسته سالاری تعارض دارد. جوان گرایی هم که این روزها و در آستانهی انتخابات مجلس مد شده است، همین ایراد را دارد. سن کمتر برخی افراد مزیت ویژهای محسوب نمیشود. و چه بسا جوانانی که نامشان مطرح میشود را میبینیم که نسخهی به روز شده و خطرناک تر پدران یا هم فکران بازنشسته شان هستند. اگر قرار است جوان گرایی شود، باید در تفکر جوان باشد نه در سن و سال. فکرهای فرسوده را با آدمهای حاملشان دور بیاندازیم و فکرهای جوانتری که تا به حال فرصت و اجازهی حضور نداشتهاند را بیاوریم. این میشود جوانگرایی.
پی نوشت: این حرفها کلی بود نه درمورد مملکت خودمان و انتخابات مجلس آن! چون لازمهی این حرفها چیزهایی مثل فعالیت آزادانه و مؤثر احزاب و آزادی در انتخاب است که شوخیای بیش نیست!
- ۳ نظر
- ۱۵ آذر ۹۸ ، ۱۵:۰۰