یک شخص ناشناس، معمولا دختر، در اینستاگرام شما را فالو میکند. می روید ببینید کیست؟ خب پروفایلش شخصی است. باید درخواست فالو بدهید تا ببینید عکسها را. درخواست میدهید و فردا که اکسپت شد شاید باز بروید نگاه کنید شاید هم نه. اما اگر قبلش دقت کنید می‌بینید که مثلا ۱۲هزار تا فالوئر یا همان دنبال کننده دارد! آن هم کی؟ یک دختر مثلا ۱۷ ساله! چطور؟! با همین روش فالو کن تا فالو کنم (و خنده دار است خصوصی کردن پیجی که ۱۲هزار بیننده دارد! فقط به قصد کنجکاو کردن و فالو گرفتن!)
آنوقت ما وبلاگ نویسهای بیچاره مطالبمان چقدر مخاطب دارد؟! خودتان میدانید!
بله عزیزان دلم! اینگونه دنیایی است که مطلب یک بچه، در حال خوردن کیک کاکائویی، با زیرنویس «من خعلی شکمووووئمممم» ده هزار لایک می‌خورد و آنوقت بلاگرهایی بیچاره که تولید مطلب میکنند و اتفاقا خیلی خوب هم تولید مطلب میکنند و گاه واقعا قوی و قشنگ می‌نویسند مطالبشان به ندرت چندصد بار دیده می‌شود!
وا وبلاگ نویسیا !
