یه دل دارم آتیش داره/رو ابرا قوم و خویش داره/ نه راه پس مونده براش/ نه طفلی راه پیش داره

رسیده ام به یک چاهارراه،  چاهار راهی که  همه سویش مسدود است. حتی آن راهی که خودم از آن آمده ام! نه می‌توانم بروم، نه می‌توانم برگردم. تنها کاری که به ذهنم میرسد این است که همانجا خودم را زنده به گور کنم...