چشمات مث «دوات»ه. مژه هات مث لیقه ست. و من هنوز تو این فکرم که چطوری با اون مرکب عسلی خوش‌رنگ روزگارمُ سیاه نوشتی.
چشمات «دوات»ه. چشمات «دوا»مه. دوای دردامه. اما اگه، اگه مهربون باشی. مهربونا! نه مثل حالا که با جوهر چشمات نمک به زخمم می‌پاشی. نه مثل حالا که جوهرنمک به زخمم می‌پاشی.
